Türkçe Deyim

murat almak

murat almak Deyim Dileğine kavuşmak.

— Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü

Deyimin Geçtiği Ayet/Ayetler

12/Yusuf-23

وَرَاوَدَتْهُ الَّت۪ي هُوَ ف۪ي بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِه۪ وَغَلَّقَتِ الْاَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَۜ قَالَ مَعَاذَ اللّٰهِ اِنَّهُ رَبّ۪ٓي اَحْسَنَ مَثْوَايَۜ اِنَّهُ لَا

Bu kelime "iflah olmamak " deyiminde vurgulanmış

يُفْلِحُ

Bu kelime "iflah olmamak " deyiminde vurgulanmış

الظَّالِمُونَ

Derken (Yusuf’un) barındığı evin hanımı, onun nefsinden murat almak istedi de kapıları sımsıkı kapatarak “Haydi, gelsene!” dedi. (Yusuf, “Beni davet ettiğin bu çirkin fiilden) Allah’a sığınırım, şüphesiz Rabb’im bana iyi baktı. Gerçek şu ki zalimler (asla) iflah olmaz!” dedi.

12/Yusuf-26

قَالَ هِيَ رَاوَدَتْن۪ي عَنْ نَفْس۪ي وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِنْ اَهْلِهَاۚ اِنْ كَانَ قَم۪يصُهُ قُدَّ مِنْ قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنَ الْكَاذِب۪ينَ

Yusuf: “Ben ona saldırmadım, aksine o benden murat almak istedi!” diye kendisini savundu. O an kadının yakınlarından duruma tanıklık eden biri, görüşünü şöyle bildirdi: “Eğer Yusuf'un gömleği önden yırtılmışsa kadın doğru, öbürü yalan söylüyor demektir.

12/Yusuf-30

وَقَالَ نِسْوَةٌ فِي الْمَد۪ينَةِ امْرَاَتُ الْعَز۪يزِ تُرَاوِدُ فَتٰيهَا عَنْ نَفْسِه۪ۚ قَدْ شَغَفَهَا

Bu kelime "bağrını delmek" deyiminde vurgulanmış

حُباًّۜ اِنَّا لَنَرٰيهَا ف۪ي ضَلَالٍ مُب۪ينٍ

Şehirde birtakım kadınlar, “Aziz’in karısı, (hizmetçisi olan) delikanlıdan murat almak istemiş. Ona olan aşkı bağrını delmiş. Şüphesiz biz onu açık bir sapıklık içinde görüyoruz.”

12/Yusuf-32

قَالَتْ فَذٰلِكُنَّ الَّذ۪ي لُمْتُنَّن۪ي ف۪يهِۜ وَلَقَدْ رَاوَدْتُهُ عَنْ نَفْسِه۪ فَاسْتَعْصَمَۜ وَلَئِنْ لَمْ يَفْعَلْ مَٓا اٰمُرُهُ لَيُسْجَنَنَّ وَلَيَكُوناً مِنَ الصَّاغِر۪ينَ

Vezirin karısı, “İşte sözünü edip hakkında beni yerdiğiniz budur. Şüphesiz ben onun nefsinden murat almak istedim. Fakat o, (bundan) şiddetle sakındı. Emrettiğim şeyi yapmazsa hiç şüphesiz, zindana atılacak ve mutlaka küçük düşürülenlerden olacaktır.” dedi. 12/YUSUF-32

12/Yusuf-51

قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ اِذْ رَاوَدْتُنَّ يُوسُفَ عَنْ نَفْسِه۪ۜ قُلْنَ حَاشَ لِلّٰهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِنْ سُٓوءٍۜ قَالَتِ امْرَاَتُ الْعَز۪يزِ الْـٰٔنَ حَصْحَصَ الْحَقُّۘ اَنَا۬ رَاوَدْتُهُ عَنْ نَفْسِه۪ وَاِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِق۪ينَ

(Hükümdar topladığı o kadınlara,) 'Yusuf'un nefsinden murat almak istediğinizde durumunuz neydi?' dedi. Onlar: 'Allah için, haşa!' dediler. 'Biz ondan hiç bir kötülük görmedik.' Aziz (Vezir)in karısı da dedi ki 'İşte şu anda gerçek orta yere çıktı; onun nefsinden ben murat almak istemiştim. O ise gerçekten doğruyu söyleyenlerdendir.'

54/Kamer-37

وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَنْ ضَيْفِه۪ فَطَمَسْنَٓا اَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَاب۪ي وَنُذُرِ

Onun konuklarından murat almaya kalkıştılar. Biz de gözlerini siliverdik. 'Haydi azabımın ve uyarılarımın zevkini çıkarın!' (dedik).

Bu sayfa yardımcı oldu mu?

Geri bildiriminiz için teşekkürler!

Güncelleme: 29.06.2025

Paylaş: