korkuya kapılmak

Dedik ki “Hepiniz oradan inin! Tarafımdan size bir yol gösterici gelir de kim ona uyarsa onlar, korkuya kapılmazlar ve hüzün duymazlar.

Kuşkusuz ki iman edenler ile Yahudilerden, Hristiyanlardan ve Sabiilerden de Allah'a ve ahiret gününe inanıp salih amel işleyenler için Rableri katında ecirler vardır. Onlar, korkuya kapılmazlar ve hüzün duymazlar.

Bilâkis, kim muhsin olarak yüzünü Allah'a döndürürse onun ecri Rabb'i katındadır. onlar, korkuya kapılmazlar ve hüzün duymazlar.

Mallarını Allah yolunda verip de verdiklerinin arkasından başına kakmayıp eziyet etmeyenlerin alacakları ecir Rableri katındadır. Onlar ne bir korkuya kapılırlar ne de hüzün duyarlar.

Mallarını gece ve gündüz, gizli ve açık hayra infak edenler var ya, onların mükâfatları Allah katındadır. onlar, korkuya kapılmazlar ve hüzün duymazlar.

İman edip iyi işler yapan, namazı ikâme eden ve zekât verenler var ya, onların mükâfatları Rableri katındadır. onlar, korkuya kapılmazlar ve hüzün duymazlar.

Onlar, Allah'ın kendi fazlından verdiğinden (şehitlikten) ferahlık duyarlar. Arkalarından gelecek olanlara da korkuya kapılmayacakları ve hüzün duymayacakları müjdesini vermek isterler.

İman edenler ile Yahudiler, Sâbiîler ve Hristiyanlardan Allah'a ve ahiret gününe (gerçekten) inanıp iyi amel işleyenler, korkuya kapılmazlar ve hüzün duymazlar.

Biz, elçileri ancak müjde vericiler ve uyarıcılar olarak göndeririz. Kim iman eder ve salah bulursa onlar, korkuya kapılmazlar ve hüzün duymazlar.

Ey Âdem oğulları! Size kendi içinizden ayetlerimi anlatacak elçiler gelir de kim (onlara karşı gelmekten) sakınır ve salah bulursa onlar, korkuya kapılmazlar ve hüzün duymazlar.

“Allah'ın, kendilerini hiçbir rahmete erdirmeyeceğine dair kasem ettiğiniz kimseler bunlar mı? (ve cennet ehline dönerek): «Girin cennete; artık siz, korkuya kapılmayacaksınız ve hüzün duymayacaksınız.

Bilesiniz ki Allah’ın dostları, korkuya kapılmazlar ve hüzün duymazlar.

Ey kullarım! Bugün siz, korkuya kapılmayacaksınız ve hüzün duymayacaksınız.

Rabb’imiz Allah'tır deyip sonra da (kendilerine) istikamet verenler ne korkuya kapılırlar ne de hüzün duyarlar.